Radek Dobke - Życiowy Rozwój DuchowyZnaczenie ma to co sami myślimy o sobie.
To co myślą o nas inni, nie ma dla nas żadnego znaczenia, jeżeli my tego znaczenia nie nadamy.
Co myślimy o sobie?
Czasami nie wiemy co o sobie myśleć.
Czasami mamy mieszane odczucia.
Czasami mamy wątpliwości.
Pracując nad sobą, nie staramy się tego wszystkiego ukryć.
Pracując nad sobą, uświadamiamy sobie, co było tylko złudzeniem.
W medytacji wszystkie złudzenia się rozpuszczają.
W efekcie pozostaje spokój i miłość.
Relaks jest podstawą medytacji.
Naukę medytacji warto zacząć od nauki świadomego relaksu.
Tak samo każdą medytację warto rozpoczynać od zrelaksowania ciała i umysłu.
Relaks daje podstawę do wglądu w głąb siebie.
W relaksie zatrzymujemy gonitwę myśli i doświadczamy chwili obecnej.
Ciało otwiera się na swobodny przepływ energii, a umysł wycisza się.
Czujemy wartość doświadczania spokoju.
Czujemy przepływ życiowej energii.
Nie potrzebujemy nic więcej.
W pełni zaangażowani.
Medytujemy.
Uczucie – radość – jest doświadczeniem bez przyczyny.
Radość płynie i można w nią wejść i popłynąć razem z nią.
Radość jest obecna stale i wszędzie.
Radość jest obecna w nas zawsze.
Nie trzeba jej szukać, docierać do niej.
Wystarczy rozluźnić się, otworzyć i dostrzec, doświadczyć.
Radość rozluźnia, uzdrawia i rozpromienia.
Radość wprowadza w entuzjazm i motywuje do twórczego działania.
Może, ale nie musi przejawiać się jako śmiech.
Radość poszerza i pogłębia świadomość.
Jesteś radością 🙂
Ciało jest wspaniałym sprzymierzeńcem w naszym rozwoju duchowym. Poprzez ciało docieramy do swojego źródła. Mówiąc dusza, najczęściej mamy na myśli coś ulotnego, niematerialnego, niewidzialnego. Tymczasem nasze ciało to też nasza dusza. Nasza dusza przejawia się na wielu planach. Jednym z nich jest materia.
Medytacja odczuwania ciała jest procesem coraz pełniejszej i głębszej świadomości siebie.
Do swojego ciała możemy podejść na różne sposoby. Możemy akceptować wszystko co czujemy i nie ingerować. Sama akceptacja i świadomość ciała przynosi bardzo wiele korzyści. Możemy też podejść do ciała bardziej aktywnie. Albo poprzez wyobraźnię, albo poprzez materię, np. rozluźniać mięśnie siłą woli.
W medytacji ważna jest pozycja ciała. Podstawa to wyprostowany kręgosłup. Medytować możemy na siedząco, albo na leżąco. Dowolnie, oczy mogą być otwarte, albo zamknięte.
Oddychamy w miarę głęboko i swobodnie.
Wybieramy do medytacji miejsce, w którym nikt nam nie będzie przeszkadzał. Najlepiej na ten czas wyciszyć telefon. Czas medytacji możemy ustalić według własnych preferencji. Krótka medytacja, nawet 5 minutowa, nie musi być gorsza od godzinnej. Dużo ważniejsza jest systematyczność. Najlepiej jest medytować codziennie.
Medytacja przynosi bardzo dużo różnorodnych korzyści. Warto je wszystkie traktować jako pozytywne efekty uboczne 😉
Celem medytacji jest samopoznanie.
Czuć można tylko w obecnym czasie, w obecnym miejscu.
Będąc obecnym świadomie.
Tu i teraz.
Uczuć nie doświadczamy w wyobraźni, we wspomnieniach, ani w planach.
Kiedy myślimy o uczuciach, w tym momencie przestajemy je czuć w pełni.
Myśli o uczuciach nie są tym samym co uczucia.
Jednak umysł, myślenie o uczuciach może pomóc nam je w sobie odnaleźć.
Im bardziej mamy czysty umysł, tym bardziej jesteśmy w stanie świadomości uczuć.
Uczucia doświadczamy w swoim ciele, w uważności chwili obecnej.
Dlatego uczucia pomagają być w teraźniejszości.
Tak jak i bycie świadomym teraźniejszości pomaga doświadczać uczucia.
Czuję – więc jestem 🙂
Czemu to rozróżniam?
Żeby nazwać i w różny sposób korzystać z dwóch odmiennych procesów.
Emocje zawsze mają przyczynę – uczucia nie mają przyczyny.
Emocje pojawiają się z rozładowania napięcia (są w pewnym sensie wybuchem) – uczucia swobodnie płyną w otwartości na ten przepływ.
Emocje można skontrolować i wywoływać kiedy się tylko chce – uczucia są niezależne od naszej woli, możemy jedynie się na nie otworzyć i dostrajać do nich poprzez zaufanie.
Bazując na emocjach, nakręcając się, szybko się wypalamy i motywacja znika tak szybko jak się pojawiła.
Natomiast, bazując na uczuciach, motywując się uczuciami, mamy trwały fundament i możemy zawsze na nich polegać.
Jednak to nie znaczy, że emocje są złe, czy niepotrzebne. Korzystamy z nich w rozładowywaniu różnych napięć.
Ważne jest w tym uczenie się rozładowywania ich we właściwy sposób, czyli nie krzywdząc siebie, ani innych.
Pułapką w emocjach może być nawyk gromadzenia napięć i późniejsze, ciągłe, bezrefleksyjne rozładowywanie ich.
Świadome i głębokie przeżycie emocji, często uwalnia od tego błędnego koła.
Uczucia zawsze mają pozytywne konsekwencje. Energia uczuć nigdy się nie wyczerpuje. Wszystkie uczucia są przyjemne i nie uzależniają. Uczucia rozszerzają świadomość. Uczucia są świetnymi nauczycielami. Im bardziej subtelne, tym mają większą moc.
