Od czego zależy?
Co sprawia że czujemy swoją wartość?
Jak poczuć swoją wartość?
Co tak naprawdę jest tą wartością?
Możemy wyróżnić dwa rodzaje poczucia własnej wartości.
Pierwszy rodzaj, to warunkowe poczucie.
Czujemy wtedy swoją wartość, bo robimy coś wartościowego.
Bo inni potwierdzają naszą wartość.
Bo tak sami o sobie myślimy.
Bo wyglądamy na wartościowych.
Zawsze musi być powód. Nie ma powodu – nie ma wartości.
Drugi rodzaj, to bezwarunkowe poczucie własnej wartości.
Pierwszy, warunkowy rodzaj dowartościowywania się, jest w całości wyobrażeniem. Budujemy go w głowie i emocjach. Jest on kruchy i wymaga ogromnego wysiłku, nieustannego wysiłku na ciągłe podtrzymywanie go, utwierdzanie się w nim i odbudowywanie go. Po za tym prowadzi do porównywania się, czucia się lepszym, albo gorszym od innych. Zawsze może znaleźć się ktoś od kogo możemy poczuć się gorsi i to nie jest przyjemne. Czując się lepsi, boimy się utraty tej pozycji i to też nie jest przyjemne.
Drugi, bezwarunkowy rodzaj czucia własnej wartości, polega na odkrywaniu tej wartości w sobie, która jest niezależna od czegokolwiek. Żeby poczuć swoją wartość, trzeba siebie poznawać, poznawać głębiej niż wyobrażenia i emocje. Trzeba wyciszyć umysł. Poznając siebie bez uprzedzeń, bez oceniania, bez jakiegokolwiek nastawienia – poznajemy prawdę o sobie. Czując siebie prawdziwych – czujemy wyłącznie samą wartość.
Wartościowe jest to, że jesteśmy – i to wystarczy. Nasza wartość jest zawsze pełna i stała.
Jesteśmy wartością samą w sobie.
